ثبت

خیلی وقتها به خودم اصرار می کنم که فکرهای نابی که یک آن به ذهنم میرسه یا حسّی که در درونم قلیان میکنه رو همون موقع بنویسم تا فراموش نشن یا از دست ندمشون. مثل کار پروژه که هر چند روز یک بار گزارش تحویل استاد راهنما میدیم.ا
ا

وقتی یه جا اتفاقی می افته ، بهتره با دوربین یا دست کم با قلم و کاغذ جزییات رو ثبت کرد تا هم خودمون بتونیم بعدها دوباره بررسی کنیم و هم اونهایی که نبودند که ببینند.ا
ا

اگه یه نمونه میخواهید به حادثۀ کربلا فکر کنید که نوشتن تاریخ توی زنده نگهداشتنش چقدر کمک کرده.ا