ناز

خوش آن كه چاك گريبان به ناز باز كنى

نظر بر آن تن نازك كنى و ناز كنى

l

تو پاك دامن و من رند پيرهن چاكم

عجب نباشد اگر از من احتراز كنى

l

چرا ز من گذرى با هزار استغنا

به ديگرى رسى اظهار صد نياز كنى

l

اميدى تهرانى