تنها

رهایم کن
بگذار بیفتم

شاید رهگذری حواسش پرت باشد
لگدم کند

شاید کسی عصبانی باشد
با پایش شوتم کند

امّا شاید مهربانی دلا شود
مرا در دست بگیرد و با خود ببرد

شاید هم عاشقی شاعر
مرا گوشه ای بگذارد تا سر راه نباشم

تا تنها تر شوم
تنهای تنها